تاثیر آهک بر رفتار تورمی خاک های متورم شونده

تورم خاک در بستر انواع سازه ها بعنوان یک مسئله ی مهم ژئوتکنیکی مطرح است. استفاده از مواد افزودنی، از جمله آهک، به عنوان یکی از راه های موثر در تثبیت این نوع از خاک ها توصیه شده است. تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر آهک بر رفتار تورمی خاک های متورم شونده، انجام یافت. با افزودن 5 و 10 درصد وزنی از بنتونیت به دو نوع خاک با خمیرایی پایین، 4 نمونه با پتانسیل تورم پذیری مختلف تهیه شد. بر اساس طبقه بندی متحد دو نمونه در گروه cl یعنی خاک با خمیرایی پایین و دو نمونه در گروه ch یعنی خاک با خمیرایی بالا، به عنوان نمونه های شاهد این تحقیق در نظر گرفته شد. سپس جهت بررسی تأثیر آهک بر رفتار تورمی نمونه های تهیه شده، درصدهای وزنی مختلف آهک، 3، 5 و 10 درصد به نمونه های cl و 3، 6 و 9 درصد به نمونه های ch افزوده شد. علاوه بر تأثیر میزان آهک، تأثیر مقدار ذرات رسی موجود در محیط واکنش بین خاک و آهک نیز، مورد بررسی قرار گرفت. با انجام یکسری آزمایش های آزمایشگاهی (تعیین حدود اتربرگ، تراکم استاندارد و اندازه گیری تورم آزاد به دو روش مقایسه ای و astm)، مشاهده شد که در اثر افزایش آهک، در تمام نمونه ها، حد خمیری و درصد رطوبت بهینه، افزایش و نشانه ی خمیری و حداکثر وزن مخصوص خشک و تورم پذیری کاهش یافت. همچنین حد روانی در نمونه های با خمیرایی پایین، افزایش و در نمونه های با خمیرایی بالا، کاهش پیدا کرد. با مقایسه ی نتایج حاصل از بررسی های صورت گرفته بر رفتار نمونه های حاوی 5 و 10 درصد بنتونیت در برابر افزایش آهک، این نتیجه به دست آمد که، نمونه هایی که حاوی ذرات رسی بیشتری هستند، به آهک بیشتری جهت تثبیت نیاز دارند. نتایج بررسی تأثیر عمل آوری بر رفتار نمونه های با خمیرایی بالا در اثر افزایش آهک، نشان داد که در حالت عمل آوری شده، نمونه های حاوی 10 درصد، افزایش بیشتری در درصد رطوبت بهینه و کاهش بیشتری در حداکثر وزن مخصوص خشک، نسبت به نمونه های 5 درصد بنتونیت از خود بروز دادند و نمونه ها جهت کاهش تورم در حالت عمل آوری نشده، به آهک بیشتری نسبت به حالت عمل آوری شده، نیاز دارند. با مقایسه ی نتایج آزمایش تورم مقایسه ای و astm مشخص شد که تراکم سبب کاهش تورم می شود.